remake ของลีโอ Carey 's 1939 ตี"เรื่องรัก ๆ ใคร่"ที่นำแสดงโดย Irene Dunne, Charles Boyer และ Maria Ouspenskaya สคริปเดียวกันนี้จะยิง (มีการเปลี่ยนแปลงบางแปลงเครื่องสำอาง) เวลาอีกครั้งหนึ่งว่า"Love Affair"ในปี 1994 นำแสดงโดยวอร์เรนเบ็ตตี้, Annette Benning, และแคเธอรีน Hepburn
โครงสร้างนี้เป็นแบบคลาสสิกที่น่าสนใจมากและตัดด้านที่จะเริ่มต้นเป็นหนังตลกและจบละคร 5 ผ้าเช็ดหน้า หากไม่สำหรับฉากสุดท้ายที่มีชื่อเสียงผมสงสัยว่ามันจะยืนยาวมันมีตั้งแต่ 1957ตั้งแต่นั้นมาก็กลายเป็นคลาสสิกเกือบทุกศาสนาและจะจ่ายได้สักการะไปในนอนไม่หลับของเอโฟรนโนราใน Seattle (1993)
Gajini Songs
ลีโอ McCarey กำกับนี้ไฮบริดตลกละคร - ผิดปกติ ลีโอ McCarey, Delmer Daves และ Donald Ogden Stewart เขียนสคริปต์จากเรื่องโดย Leo McCarey และ Mildred กวดวิชา
ส่วนหนังสั้น :
Nickie Ferrante (Cary Grant) เป็นเพลย์บอยตัวตั้งค่า - Jet ที่มีความผูกพันกับสาวสังคม Lois Clark (Neva Patterson), ผู้รับพินัยกรรมไป $ 600,000,000 กำลังจะมาถึงโชคลาภทำให้หัวข้อข่าวต่างประเทศ เป็นเขาเป็นกลับมาจากยุโรปไปยังสหรัฐอเมริกาในหรูล่องเรือซับรัฐธรรมนูญมาก - ซึ่งเป็นใฝหามาก Ferrante ทำงานเป็นผู้มีผมสีแดง Terry McKay (Deborah Kerr) นักร้องไนท์คลับที่มีอดีตแฟนหนุ่มหล่อรวยและยังรอคอยการกลับมาของเธอใน New York
ก่อนที่พวกเขารู้ว่า"เรื่องที่ผิดกฎหมาย"ของพวกเขาพวกเขากวาดเท้าของพวกเขาทั้งสองออก โปร่งใสของพวกเขาพยายามที่จะซ่อนความใคร่จากผู้โดยสารเพื่อนของพวกเขาเพียงแค่สร้างการเย้ยหยันและเยาะเย้ยเนื่องจากพวกเขาดูตลกในการพยายามที่จะซ่อนอย่างเห็นได้ชัด
มีตอนที่มีความยาวประมาณ Nickie การเทอร์รี่ให้ย่าของเขาคือเมื่อเรือที่บริเวณท่าเรือฝรั่งเศสริเวียร่า คุณยายทำหน้าที่เป็นตัวแทนมารดาและให้ประทับตราของการอนุมัติไปยังเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของพวกเขา นี้ยังเป็นเวลาที่เราเรียนรู้นิด ๆ หน่อย ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวกับ Nickie, ความจริงที่ว่าเช่นเขาไม่เคยจัดขึ้นมากของงานที่ถาวรใด ๆ ในชีวิตของเขา แต่เป็นจิตรกรที่ยอดเยี่ยมในด้านขวาของตัวเอง
เมื่อเรือมาถึงในNew York, แม้ว่าพวกเขาจะต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร ไม่สามารถตัดตลอดไปพวกเขาก็นัดเจอกันที่ชั้น 102 ของตึก Empire State Building 6 เดือนต่อมาวันที่ 17:00 คม พวกเขายอมรับว่าได้เมื่อพวกเขาควรตัดสินใจว่าจะแต่งงานกับคนอื่นหรือไม่
ในช่วงเวลาเทอร์รี่ไนท์คลับไปกลับไปทำหน้าที่ของเธอร้องเพลงในบอสตันและ Nickie ที่หยิบภาพวาดของเขาและเริ่มทำงานกับแกลลอรี่, พยายามสร้างอาชีพแบบพอเพียงสำหรับตัวเองมากกว่าเป็นเพียงอาศัยนับล้านที่คู่หมั้นของเขา Lois
จากนั้นในวันที่นัดหมายของพวกเขาตลกใช้เวลาเปิดคมชัดในละคร Nickie รอให้เทอร์รี่ถึงเที่ยงคืน แต่เธอก็ไม่ได้แสดงเพราะเธอเป็นรถชนระหว่างทางเธอเห็นเขา Nickie แต่ไม่ทราบว่า เขาคิดว่าเทอร์รี่เปลี่ยนความคิดของเธอและเลือกที่จะอยู่กับแฟนหนุ่มของเธออุดมไปด้วยแทน
ประชุมโอกาสที่โรงภาพยนตร์โหม embers ของความรักอย่างต่อเนื่อง Nickie สำหรับเทอร์รี่ที่อยู่ที่จุดที่ล้อเก้าอี้ซึ่งได้สลัดหญิง
ในฉากสุดท้าย, Nickie เข้าชมเทอร์รี่ที่บ้านของเธอ เทอร์รี่นั่งอยู่บนที่นอนกับผ้าห่มดึงขึ้นไปขาพิกลพิการของเธอ
นี้เช่นฉากเขียนที่ดีมีค่าการตรวจสอบ analytically
ตัวละครทั้งสองด้วยความภูมิใจที่จะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันที่กรกฎาคมในนิวยอร์กซิตี้ เทอร์รี่ซ่อนความจริงเพราะเธอคิดว่าเธอได้หายไป Nickie ตลอดไปโดยไม่แสดงขึ้นวันที่ Nickie บนมืออื่น ๆ ที่มักจะมีวิธีของเขากับผู้หญิงในอดีตที่ผ่านมาเกินกว่าความภูมิใจที่จะยอมรับว่าเขารอเจ็ดชั่วโมงในวันนั้น ที่รู้สึกเหมือนอ่อนแอและเขาไม่ต้องการที่จะยอมรับมือที่อ่อนแอของเขาในเกมนี้ของหัวใจช้ำ นอกจากนี้เขายังกลัวว่าเทอร์รี่เลือกที่คนอื่น ๆ และเขาแต่งงาน ดังนั้นทั้งสองแกล้งว่าพวกเขาไม่ได้ไปที่นัดหมายในวันนั้นกรกฎาคม
แต่ Nickie รู้ว่าเธอไม่ได้แต่งงาน ... แล้วเขาก็ยังจดจำสิ่งที่เจ้าของแกลเลอรี่บอกเขาเกี่ยวกับ"ผู้หญิง"ที่ซื้อภาพของเขาเทอร์รี่ -- เธอเป็นง่อย เป็นแรงบันดาลใจว่าด้วยเทวดาNickie เดินในห้องนอนของเธอและเป็นตกใจที่เห็นภาพวาดของเขาแขวนอยู่บนผนังของเธอ ทั้งหมดในทันทีเขาเข้าใจทุกอย่างและวิธีการหักห้ามใจมากพวกเขาทั้งสองไปถึงความทุกข์ทรมานความรักและความภาคภูมิใจของพวกเขาในเวลาเดียวกัน ภาพยนตร์เรื่องนี้จบลงด้วยที่จริง jerker - ฉีกขาดของฉากที่สองคนรักตัวเองให้โยนอาวุธของแต่ละคนด้วยเพลงธีมโรแมนติกที่เพิ่มขึ้นในพื้นหลัง
นี่คือภาพยนตร์โรแมนติกเป็นโน๊ตบุ๊ค (2004) Cary Grant ในเวลาที่จะผ่านของเขาเองเคราะห์เอกชนและที่แน่นอนในการวาดภาพแสดงความละเอียดอ่อนของเขาเจ้าชู้ไปมีความสุขโชคดีที่ยังคงเป็นหมดกำลังมองหารักในขณะที่การปฏิเสธมันในที่สาธารณะ ในขณะที่แกรนท์ได้อย่างคลั่งรักกับ Sophia Loren ซึ่งภายหลังการเปิดแกรนท์ลงสำหรับผู้ผลิต Carlo Ponti อิตาลี
สูงแนะนำสำหรับผู้ที่สนุกกับการร้องที่ดีเป็นครั้งคราว คะแนนนิยาย,"Affair เพื่อให้จำ"แต่งโดยแฮร์รี่วอร์เรนและร้องโดย Vic Damone, ถูกเสนอชื่อเข้าชิง Best Music, Originalเพลงสำหรับออสการ์ 1958
8 ใน 10
รีวิวภาพยนตร์ -- กิจการเพื่อให้จำ (1957)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น